Contracten van Belgische campings zetten eigenaars van stacaravans in een rechteloze positie

Momenteel is er in Nederland veel te doen rond de overname van campingterreinen met stacaravans, door grote bedrijven om er luxueuze en dus dure vakantiewoningen op te plaatsen. Eigenaars van stacaravans die al tientallen jaren op de camping staan, worden verzocht op korte termijn op te hoepelen. Zie o.m. https://www.heemsteedsecourant.nl/lokaal/recreatie/752531/sandevoerde-familiecamping-moet-na-70-jaar-wijken

In Nederland staan eigenaars van stacaravans uiteindelijk in een zwakke juridische positie wanneer dit hen overkomt. In het algemeen echter, hebben eigenaars van stacaravans in Nederland veel betere contracten dan deze voor een staanplaats op de meeste Belgische campings.

Dat komt omdat de vereniging van  Nederlandse campinguitbaters, RECRON, samen met de ANWB (te vergelijken met Touring of VAB in België) en de Consumentenbond, modelcontracten hebben afgesproken. Die modelcontracten worden door de leden van RECRON toegepast.

Wie het RECRON modelcontract vergelijkt met de modelcontracten die in België o.m. door RECREAD zijn opgesteld, komt tot de vaststelling dat eigenaars van stacaravans op Belgische campings van vrijwel elk recht verstoken blijven. De clausules in de Belgische modelcontracten laten campinguitbaters zelfs toe om zonder motivatie de prijs te verhogen of zonder motivatie het jaarcontract niet te verlengen. Bij onderhandse verkoop van een stacaravan tussen eigenaars kunnen zij, ook wanneer zij geen enkele rol spelen bij die verkoop, niettemin een percentage van de verkoopprijs opeisen. Ze kunnen naar believen het campingreglement aanpassen of werken uitvoeren op de camping. Wie daarmee niet tevreden is, heeft enkel de mogelijkheid om de stacaravan te verkopen of naar elders te verplaatsen.

De Nederlandse “RECRON voorwaarden” zijn op die punten voor de eigenaars van stacaravans zeker gunstiger. Enkele voorbeelden:

  • De  campinguitbater kan de prijs slechts aanmerkelijk verhogen indien hij dit motiveert en indien hij dit ten minste achttien maanden op voorhand heeft meegedeeld.
  • Een ingrijpende wijziging van het campingreglement moet de  campinguitbater uiterlijk zes maanden voor het einde van het overeenkomstjaar meedelen.
  • Bij een onderhandse verkoop van een stacaravan, mag de  campinguitbater het sluiten van een contract voor de huur van de staanplaats  met een koper van de stacaravan niet afhankelijk stellen van een financiële tegemoetkoming of niet verplichten dat de verkoop enkel door zijn bemiddeling tot stand kan komen.
  • Indien de eigenaar van een stacaravan met de campinguitbater toch overeenkomt dat de verkoop van de stacaravan via de bemiddeling van de campinguitbater mag gebeuren, moet daarover een schriftelijk contract worden opgemaakt waarin een redelijke vergoeding wordt bepaald voor gemaakte kosten en geïnvesteerde tijd.
  • Heel belangrijk: de overeenkomsten gelden weliswaar voor één jaar maar de verlenging is automatisch en kan niet zonder geldige reden door de campinguitbater worden geweigerd. De mogelijke geldige redenen worden in het contract opgesomd (bijv. het niet respecteren, ook na schriftelijke waarschuwing, van het campingreglement of de stacaravan “ondanks schriftelijke waarschuwing in een zodanig slechte staat verkeert, dat het aanzien van het terrein en de directe omgeving wordt geschaad”.).
  • De eigenaar van de stacaravan heeft minimale rechten wanneer de campinguitbater wil overgaan tot herstructurering (bijv. renovatiewerken). De  campinguitbater zorgt er zo veel mogelijk voor dat de recreant in de periode voor aanvang van de herstructurering niet op hinderlijke wijze in zijn recreatiegenot wordt gestoord door voorbereidende werkzaamheden.
  • Indien omwille van die werken het huurcontract voor de staanplaats stopgezet moet worden, geldt een opzegtermijn van één jaar.
  • In geval van herstructurering waarbij de  campinguitbater de overeenkomst beëindigt, is de  campinguitbater verplicht de recreant zo mogelijk een plaats (minimaal gelijkwaardig) op het terrein aan te bieden, tenzij het stacaravan, gezien de leeftijd van het stacaravan en/of de staat waarin dit verkeert, niet meer op het terrein past.
  • Indien een minimaal gelijkwaardige plaats niet op het terrein beschikbaar is, heeft de eigenaar van de stacaravan recht op een tegemoetkoming in de verplaatsingskosten. De verplaatsingskosten vanaf de plaats tot buiten het terrein zijn voor rekening van de  campinguitbater.
  • Ook heel belangrijk: geschillen tussen campinguitbaters en caravaneigenaars kunnen voorgelegd worden aan een gemengde geschillencommissie waarin naar RECRON, ook ANWB en de Consumentenbond zetelen. Beide partijen zijn gebonden aan uitspraken van de geschillencommissie
  • Indien de caravaneigenaar  de beëindiging van de overeenkomst door de  campinguitbater betwist en het geschil tijdig heeft voorgelegd aan de geschillencommissie, mag de  campinguitbater niet overgaan tot ontruiming, alvorens de geschillencommissie daarin uitspraak heeft gedaan.
  • Er bestaat, tenslotte, een “nakomingsgarantie”. RECRON zal de verplichting van de  campinguitbater -indien deze RECRON-lid is ten tijde van het aanhangig maken van het geschil, hem in een beslissing door de geschillencommissie opgelegd, overnemen, indien de  campinguitbater de beslissing niet binnen de daarvoor gestelde termijn heeft opgevolgd.

Conclusie: Nederlandse modelcontracten geven aan eigenaars van stacaravans tegenover campinguitbaters van wie ze een staanplaats huren, in elk geval een minimale bescherming tegen misbruiken en willekeur. Daarentegen plaatsen de Belgische modelcontracten, zoals ze o.m. door RECREAD worden voorgesteld en door veel campinguitbaters worden gebruikt, de eigenaars van stacaravans in een rechteloze positie.

Idealiter zouden ook in België evenwichtige modelcontracten moeten worden onderhandeld tussen verenigingen van campinguitbater, verenigingen van tweedeverblijvers en een derde partij zoals Touring of VAB.  TWERES wil daarover met RECREAD in contact treden. Tegelijk vraagt TWERES ook aan de overheid om voor een betere juridische bescherming van caravaneigenaars te zorgen.